Η ώρα ανάμεσα στη νύχτα και τη μέρα.
Η ώρα ανάμεσα στο στρυφό και το γύρισμα.
Η ώρα των τριάντα-χρόνων-γέρων.
Η ώρα η πεντακάθαρη για του πετεινού το λάλημα.
Η ώρα που η γη αποσύρει τη θερμή αγκαλιά της.
Η ώρα των ψυχρών ρευμάτων απ' τα σβησμένα αστέρια.
Η ώρα του και-μεις-θα-αφανιστούμε-επίσης-δίχως-ίχνος.
Άδεια ώρα.
Κούφια. Άχρηστη.
Το κατακάθι όλων των άλλων των ωρών.
Κανείς δεν αισθάνεται καλά στις τέσσερις το πρωί.
Αν τα μυρμήγκια αισθάνονται καλά στις τέσσερις το πρωί,
μπράβο στα μυρμήγκια. Κι ας περιμένουμε να πάει πέντε,
αν θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε.
Wislawa Szymborska, 1957.
(μετάφραση από τα αγγλικά, Ευαγγελία Καριοφυλλίδου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου